Het zat de Spetsers vandaag echt niet mee. In de loop van de voormiddag melde Mo Marouane zich af om familiale redenen. Ook Glen Arnouts moest afhaken wegens een migraine aanval. Stijn Mertens zat een gele strafzondag uit. Hierdoor kwamen Seppe Peeters, Steff Jochems en Nordwin Laeveren aan de aftrap. Beide ploegen begonnen eerder voorzichtig aan deze partij. Veel middenveldspel en weinig dreiging in de zestien gedurende de eerste tien minuten. In de 15’ besloot Jerzy Vermeeren op de keeper en de goed gevolgde Roy Jacobs zag zijn schot in de herneming voorlangs lopen. De reactie van Wezel liet niet lang op zich wachten. Stijn Molenberghs en Alban Grepi zetten een mooie aanval op door het centrum maar keeper Robbe Vermetten reageerde attent. In de 20’ individuele actie van Nenad Ljuboja maar doeleman Sven Delarbre werkte in hoekschop. Consternatie in de 26’. Nordwin Laeveren ontsnapte aan zijn directe bewaker, ging hem in snelheid voorbij en werd toen letterlijk de grond in geboord. Laatste man voorbij en alleen op de keeper af. Als supporter verwacht je dan een rode kaart maar scheidsrechter Benjamin Kinnart had het anders gezien en floot de fout tegen. Onbegrijpelijke beslissing voor de ganse Merksplasse aanhang. In de 32’ dweilde Nick Janssen de rechterflank af maar zijn voorzet bereikte spits Mike Oris niet. In de 40’ probeerde Nenad Ljuboja het vanaop zo’n vijfentwintig meter met een dropshot maar zijn poging ging naast. Eén minuut later directe confrontatie tussen Mike Oris en Robbe Vermetten maar Robbe redde klasrijk met de voeten. Wat een safe. In de 43’ verwarde fase voor het Merksplas doel na hoekschop. Harald Pinxten scoorde de 0 – 1. De Spetsers hadden duidelijk buitenspel gezien en gingen verhaal halen bij de lijnrechter. Deze twijfelde blijkbaar ook en bleef op zijn positie ter hoogte van de kleine backlijn staan in plaats van naar de middellijn te lopen zoals gebruikelijk bij een doelpunt. De scheids consulteerde zijn lijnrechter en keurde het doelpunt binnen de 10 seconden goed. Van overleg gesproken … Het spel zat toen helemaal op de wagen. Bij de rust zei ook T1 Nick Van Gorp zijn gedacht tegen de scheids en vloog hij achter de omheining. Ook de tweede helft verliep gelijk opgaand. Wezel heeft nogal wat lengte in de ploeg en beide elftallen gaven weinig weg. Het spel werd bitsiger zonder evenwel te ontaarden. Er vielen wel vijf gele kaarten in deze tweede periode, drie voor Wezel en twee voor KMSK. Merksplas probeerde met lange ballen de spitsen te bereiken maar dit was niet direct een succes. Er sloop wat twijfel in de ploeg. Toch noteerden we nog enkele goeie kansen voor Nenad Ljubolja vanuit de tweede lijn. Ook Wezel was nog één keer gevaarlijk maar Robbe Vermetten hield Stijn Molenberghs met de voeten van een tweede doelpunt. Het eindoffensief van de Spetsers leverde niets meer op. Een goed getrapte vrije trap van Nenad Ljobolja werd in de slotfase nog gepakt door de Wezelse doelman. Na het eindsignaal zochten onze spelers direct de kleedkamer op. Het ‘verplicht’ handjes schudden na de wedstrijd met het scheidsrechters trio was vandaag te veel gevraagd. Als ‘statement’ kon dit tellen. We hadden vandaag op één punt gerekend tegen de toekomstige kampioen. Gezien het spelverloop en de betoonde inzet zou dit ook verdiend geweest zijn.
Volgend weekend wordt er niet gevoetbald wegens het tussenvoegen van inhaalwedstrijden. We hebben dus twee weken de tijd op de kopjes terug leeg te maken.
Op zondag 7 april 2019 gaan we op bezoek bij KFC Bevel.
Op zondag 14 april 2019 sluiten we thuis het seizoen af tegen Zwaluwen Olmen. Een blik op de rangschikking leert ons dat de schaapjes nog niet op het droge zijn. We blijven er echter in geloven.
Jef Van Dun.